● مدیریت نفت
صنعت نفت علاوه بر سرمایه گذاری درزمینه اکتشاف، تولید و پالایش در سراسر جهان، درحال تغییر پایگاه های جغرافیایی خود است و این نکته را فراگرفته است که درمناطق پیچیده، درکشورهایی درحال گذار و در بازارهای درحال شکل گیری چگونه عمل کند؟ مدیریت نفت باید تشخیص دهد که درمدیریت ریسک یک سرمایه گذاری دراز مدت، نکته مهم، همکاری با کشورهایی است که با آنها تعامل دارند. برای توسعه سرمایه گذاری و آموزش باید با کشورهای صاحب سرمایه وفناوری مدرن همکاری کند تا به توان استفاده کامل از نیروهای صنعت دراختیار برسد. نظام مدیریت نفتی کشورهای دارنده منابع عظیم نفت، باید توان بهره گیری از فرصت های پیش آمده برای به روزکردن صنایع بالادستی و پایین دستی صنعت نفت و توان مدیریت ریسک را داشته باشد، هرچند این مهم به پشتیبانی همه قوای مملکتی نیاز دارد. زیرا نفت نه تنها دارایی راهبردی است که سیاستی راهبردی نیز است. مدیرنفتی باید با نحوه و چگونگی همکاری با شرکت های نفتی و شرکت های دولتی و خود دولت ها آشنا باشد.
● امنیت و مدیریت
تأمین انرژی در دنیا، نیازمند امنیت است، بحث امنیت انرژی بیشتر درچارچوب آنچه دولت ها می توانند انجام دهند، مطرح است. دولت ها، باید زمینه های لازم برای سرمایه گذاری درحوزه های مختلف نفت وانرژی را به وجود آورند تا انگیزه های لازم را ایجادکنند. علاوه بربحث تأمین انرژی ازسوی کشورهای تولیدکننده، یک جهت قضیه به سمت کشورهای مصرف کننده عمده بازمی گردد که باید تعامل منطقی صورت گیرد. برای مثال در قبال انتظار تأمین انرژی ازسوی کشورهای تولیدکننده نفت، در اختیار گذاردن سرمایه برای سرمایه گذاری دربخش پالایش و فناوری های مدرن و پایه ای برای این کشورها صورت گیرد تا در این میان با چالش های زیست محیطی نیز بتوانند مقابله کنند. نباید فراموش کرد که دولت ها به تنهایی نمی توانند امنیت را برقرارکنند، بلکه شرکت ها و تحول های عظیم نفتی نیز درآن دخیل هستند. تأمین امنیت انرژی به سه شکل می تواند صورت گیرد:
۱) دراختیار داشتن صنعت وفناوری بالا دراین بخش
۲) اصل ایمان به پیشرفت وکردار همسو با این اعتقاد
۳) توان مدیریتی درسطح مدیریت مؤثر
● مدیر موفق و مدیرمؤثر
کسب هدف های سازمانی کار یک مدیرموفق است، ولی مدیر مؤثر کسی است که علاوه برکسب هدف های سازمانی چیزی بیش ازآن را به دست آورد. دنیای امروز، دنیای مدیریت دانش است، کوششی هماهنگ برای تصرف دانش حیاتی سازمان، اشتراک دانش میان یک سازمان و برجسته کردن درحافظه جمعی سازمانی برای بهبود تصمیم گیری، افزایش بهره برداری و نوآوری است. اگر مدیریت نفتی دراین جهان و این روند قرار نگیرد، دربهترین حالت داشتن منابع عظیم و غنی هیدروکربوری، توان پاسخ گویی به نیاز دنیای امروز را نخواهد داشت و از پروسه و جریان جهان سرمایه، سیاست و اقتصاد نفت رانده خواهد شد. صنعت نفت نیازمند تصرف مدیریت دانش برآن است تا نه تنها درصنایع بالادستی توان ارتقا یابد بلکه درصنایع پایین دستی بتواند کشور را درمرحله صعود قرار دهد. مدیریت صنعت نفت نباید قائم به فرد باشد. شکل گیری یک مدیریت پویا، درنگرش سیستمی به آن است. درعملکرد مدیریت نفتی گاهی مدیران جای کارشناسان عمل می کنند. یعنی کار را کارشناسی می کنند نه مدیریت. یک سازمان باید بداند که بر اساس چه اصولی باید حرکت کند وتغییر مدیران نباید در عملکرد زیرمجموعه ها تأثیر منفی بگذارد.
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
ورود
اعضا:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: